Mam siwe włosy i głód poznawania, doświadczania świata
Podróże bliższe i dalsze, kiedyś samochodowe dzisiaj biegowe.
To się nie zdarza, a jednak. Po raz pierwszy w historii naszych wyjazdów dopadło mnie zwątpienie i o 5.30 przez 10 minut poważnie się zastanawiałam nad pozostaniem w łóżku i odpuszczeniem sobie tego wyjazdu. Jest to tym dziwniejsze, że musiałam się natrudzić i wywalczyć możliwość „wolnego” dnia na Paradę bo wyglądało na to, że nie będziemy mogli w niej uczestniczyć. Maciek ostatecznie mnie zmobilizował – szkoda mu było możliwości przejechania się kolejką wąskotorową i pojechaliśmy.
czyli będą nas miliony.
Nie wierzyłam w buńczuczne zapowiedzi organizatorów, że na zlocie będzie ponad 200 aut. Skończyło się na 412 pojazdach a ja liczenie zakończyłam na 160 dalej mi się nie chciało. Koniec końców i tak to był najliczniejszy zlot w jakim uczestniczyłam.
Autodromo Nazionale di Poznań i wszystko jasne.
My prawdziwi fani angielskiej motoryzacji jesteśmy też skryto italofilami. Nasza mania przejawia się uwielbieniem dla aut na „f” z pod znaku kropki – aut do jazdy „cywilnej” czyli po mieście. W ubiegłym roku przytrafiła nam się ForzaItalia w Oborach i w tym roku pod Warszawę mieliśmy nie jechać ale miejscem zlotu okazał się Poznań i ochoczo się zgłosiliśmy. Takich jak my – czyli uczestników włoskiej fiesty było ponad 130, nawet odrobina przyjechała z Wrocławia i okolic.
fot. Senior
Hotel ma tylko dwie gwiazdki ale ja bym mu dała więcej – był najlepszym punktem programu zlotu, może to przez filiżanki do kawy, które mnie rozczuliły.
Zlot zanim się rozpoczął wzbudzał kontrowersje odnośnie nazwy i wpisowego. Nas do zgłoszenia zachęcił bogaty w atrakcje plan. Pojechaliśmy dobrze nam znaną trasą 94. Bez najmniejszych problemów trafiliśmy na wyznaczony parking, było już tłoczno.
