Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα από τη φασαρία της πόλης και να ξεκουραστούμε στο νησί Lamma πριν απογειωθούμε. Έπρεπε να την επισκεφτούμε, γύρω από τα νησιά Λαντάου και Χονγκ Κονγκ, ως το τρίτο μεγαλύτερο.
Ήλιος, παραλία και χαλάρωση, αυτό χρειαζόμουν, οπότε πήραμε το πλοίο για το νησί.
Το όνομα του νησιού προέρχεται από το σχήμα του που μοιάζει με τον κινεζικό χαρακτήρα "丫" και το είδαμε τέλεια από το Victoria Hill μαζί με το σήμα κατατεθέν εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα!
Αποπλεύσαμε από τη μαρίνα προς το χωριό Yung Shue Wan. Το ταξίδι κράτησε 30 πρακτικά, όλα πήγαν πολύ ομαλά και στην ώρα τους. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του νησιού είναι η έλλειψη αυτοκινήτων, μπορείτε να μετακινηθείτε μόνο με ποδήλατο και χαμηλά κτίρια – ο νόμος σου επιτρέπει μόνο να χτίζεις 3 ορόφους.
Θα μπορούσαμε επιτέλους να κάνουμε ένα διάλειμμα από τους ουρανοξύστες.
Στενός, οι σκοτεινοί δρόμοι και η παραμελημένη και φτωχή πόλη Yung Shue Wan μας επέτρεψαν να αγγίξουμε επιτέλους το πνεύμα της περιοχής, δεν είναι περίεργο, που τους άρεσαν στους χίπις. Κάναμε μια μικρή βόλτα ανάμεσα στο πράσινο μέχρι την παραλία.
Και οχι, Δεν με πείραξε το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, κολυμπήσαμε ακόμα και στη θάλασσα. Έδωσε την ατμόσφαιρα όλου του Χονγκ Κονγκ – τι πόλη, τι νησί και παραλία…
Στο δρόμο της επιστροφής, αντιμετωπίσαμε τυφλές παραγγελίες στο εστιατόριο. Τα καπάκια σηκώθηκαν και επιλέχθηκαν ενδιαφέροντα πιάτα. Ανακάτεψα ένα, γιατί σκέφτηκα, ότι είναι τηγανητό ψάρι, και αυτά ήταν πόδια κοράκου.
Πλέαμε σχετικά νωρίς και μόνο όταν γυρνούσαμε το απόγευμα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ένα άγριο πλήθος.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για περαιτέρω περιηγήσεις στα αξιοθέατα και μια βόλτα στη μεγαλύτερη κυλιόμενη σκάλα στον κόσμο!
