Επισκεφθήκαμε το Wieruszów για άλλη μια φορά φέτος,
αυτή τη φορά για να σταθώ στην έναρξη του 3ου Ημιμαραθωνίου κατά μήκος της Λεωφόρου Red Oaks στη μνήμη του Henryk Kaczorowski.
Φωτογραφία. ZmierzymyCzas.pl
Ο στόχος ήταν μόνο ένας: να φτάσουμε στη γραμμή του τερματισμού, που δεν ήταν τόσο προφανές για δύο λόγους:
1. Την προηγούμενη μέρα χαλάσαμε τα πόδια μας στο Road Classic – Ještěd.
2. Ήταν ζεστό και ξηρό, η θερμοκρασία έφτανε 29 μοίρες στη σκιά.
Ήξερα τη διαδρομή, που δεν είναι επίπεδο και εύκολο και δεν ήξερα τι να περιμένω από το σώμα μου. Τα πόδια μου ήταν κουρασμένα, το επίπεδο ενέργειας ήταν μηδέν και φοβόμουν πολύ την υπερθέρμανση σε τέτοιες συνθήκες. Ήμουν λίγο πίσω και δεν πίεσα τον ρυθμό από την αρχή.
Φωτογραφία. ZmierzymyCzas.pl
Ο ήλιος ήταν καυτός, ευτυχώς στο κύριο αξιοθέατο – Υπήρχε κάποια σκιά στο Aleja Dębów Czerwonych. Na pierwszych 4 χλμ σκέφτηκα, ότι θα πεθάνω, Δεν θα τελειώσω και θα φύγω από τη διαδρομή. Περίπου 10 χλμ το ήξερα, ότι θα φτάσω εκεί με κάποιο τρόπο, αν και πάλευα με τον εαυτό μου όλη την ώρα.
Φωτογραφία. ZmierzymyCzas.pl
Τα σημεία νερού ήταν στα ίδια σημεία,όπως και πέρυσι. Οφείλω να ομολογήσω, ότι προσέχω το πρώτο και το δεύτερο, γιατί διψούσα πολύ. Μετά κάπως το συνήθισα. Ήταν στη διαδρομή 8 πόντους υποστηρικτών, η δέσμευση και η υποστήριξη ήταν τεράστια – ο δυνατός θόρυβος με εκνεύρισε. Τα τελευταία χιλιόμετρα ήταν πολύ μεγάλα για μένα, Πέρασα τη γραμμή του τερματισμού εξαντλημένος και εξαντλημένος, αλλά χαρούμενος. Δεν το πίστευα μόνος μου, ότι θα τρέξω 21 χιλιόμετρα.
Φωτογραφία. ZmierzymyCzas.pl
Παραδοσιακά, στο Wieruszów μας κέρασαν ξινή σούπα σίκαλης και ψητό λουκάνικο. Η οργάνωση, ως συνήθως, ήταν πολύ καλή, όλοι προσπαθούν να κάνουν έναν καλό διαγωνισμό. Δεν περιμέναμε τα επίσημα αποτελέσματα, θέλαμε να γυρίσουμε γρήγορα σπίτι και επιτέλους να ξεκουραστούμε.
Φωτογραφία. ZmierzymyCzas.pl
21Κ:01:52:52 μέσα 02:00:38