Δελεασμένος από τα 100 χρόνια, αποφασίσαμε να τρέξουμε τον μαραθώνιο στην Οστράβα. Υπολογίζαμε ένα μοναδικό σκηνικό και εκπλήξεις.
Το πρώτο εμφανίστηκε λίγο πριν τον αγώνα, όπου ανακοίνωσαν οι διοργανωτές, ότι επιστρέφουν στην παραδοσιακή διαδρομή – 4 καρφίτσα “στο πάρκο”, γιατί η πόλη δεν συναίνεσε σε αυτό 21 km βρόχος που διασχίζει τα αξιοθέατα της πόλης. Είναι δύσκολο, έπρεπε να γίνει αποδεκτό.
Ο δρόμος από το Βρότσλαβ προς την Οστράβα είναι αρκετά άνετος και ήμασταν εκεί την προγραμματισμένη ώρα. Στο δρόμο για να παραλάβουμε τα δέματα, είδαμε μέρος της διαδρομής και μας ανησύχησε λίγο. Είχαμε ένα τρέξιμο μπροστά μας ,πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομοι και χαλικοδρομίες στο πάρκο… Το γραφείο διαγωνισμών δεν είχε σήμανση και πολύς κόσμος έψαχνε για σημείο συλλογής δεμάτων – αρχικός αριθμός, κουτάκια μπύρας χωρίς αλκοόλ και φυσικά παραμάνες. Το μπλουζάκι κοστίζει επιπλέον.
Η πόλη που τρέχει έμοιαζε κιόλας, αλλά τα υπόλοιπα έτρεχαν “αγροτική και δημοτική”, τα οποία είναι καλύτερα οργανωμένα εδώ.
Είμαι λίγο έκπληκτος που οι διοργανωτές έδειξαν τέτοια αδιαφορία και παντελή έλλειψη φαντασίας, καθώς και έπαιξαν με την υγεία των δρομέων και τους έβαλαν σε κίνδυνο..
Μερικές μόνο από τις πιο σημαντικές επιφυλάξεις:
1. Θερμοκρασία. Γνωρίζοντας την πρόβλεψη, η ώρα έναρξης δεν έχει αναβληθεί – και ακόμη και για τους μαραθωνοδρόμους καθυστέρησε 10 πρακτικά! Trasa, ναι, κατά καιρούς ήταν σκιασμένος (δέντρα στο πάρκο και κτίρια στο κέντρο) αλλά ήταν ακόμα πολύ ζεστό και αποπνικτικό. Η υπόλοιπη διαδρομή, ειδικά κατά μήκος των αναχωμάτων, είναι ένα ταψί με τον ήλιο στο πρόσωπό σου. Ξεκινήσαμε στο 10:10, έφτασε η θερμοκρασία στη σκιά 29 – 30 πτυχία.
2. Νερό. Σημεία νερού προγραμματίζονται κάθε 5 χιλιόμετρα, Υποθέτω ότι υπήρχαν και κάποια επιπλέον – το πρώτο ακριβώς από κάτω 1,9 χλμ αλλά δεν υπήρχε νερό πάνω του. Γενικά στον πρώτο γύρο λόγω “συσσώρευση” Δεν υπήρχε νερό μεταξύ των αγωνιζομένων σε όλα τα σημεία. Στις δύο πρώτες συνεδρίες πήρα μόνο ένα ισοτονικό ποτό, για το οποίο έπρεπε να περιμένω μέχρι να το χύσουν ούτως ή άλλως – αλλά ούτως ή άλλως βαρέθηκα με αυτό (πουκάμισο), να κρυώσει λίγο. Στα επόμενα σημεία κατάφερα να πάρω νερό, αλλά έπρεπε επίσης να περιμένω να το ρίξουν οι εθελοντές σε φλιτζάνια. Δεν προκαλεί έκπληξη, που οι εθελοντές δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν – σε τέτοια ζέστη όλοι θέλουν πολύ νερό να πιουν και να χυθούν… Βλάβη, ότι δεν υπήρχαν μπουκάλια. Τα ποτά ήταν διαθέσιμα μόνο σε πλαστικά ποτήρια. Επιπλέον, δύο τραπεζάκια σίγουρα δεν είναι αρκετά.
3. Μπουφές. Παρατήρησα μόνο δύο σημεία μπουφέ στη διαδρομή. Είδα σταφύλια, καρπούζι και σοκολάτα, ήδη σε υγρή κατάσταση – Δεν το χρησιμοποίησα, Είχα τα τζελ και τη δεξτρό μου. Αλλά στον τερματισμό έπαθα σοκ, επειδή οι εθελοντές αλείφουν τακτικά Nutella σε φέτες ψωμιού (ούτω!) και υπήρχαν ρουφηξιές, φιστίκια σε μεγάλα μπολ, μπανάνες κομμένες σε φέτες και πολτός καρπουζιού αντί για κομμάτια… Πήγαμε στο μαγαζί για να αγοράσουμε κάτι πιο συγκεκριμένο για φαγητό.
4. Trasa. Δεν έχει μείνει τίποτα εδώ, βρόχος 10 χιλιόμετρα – όπως η προπόνησή μου να τρέχω έξω από το σπίτι – πάρκο, άξονας, λίγο δρόμο. Υπήρχε ακόμη και ασφάλεια, Μερικές φορές η αστυνομία αφήνει το αυτοκίνητο να πάει ακριβώς μπροστά από τους ανταγωνιστές, προφανώς και η ελίτ έχασε το δρόμο της. Τα μέρη είναι πολύ στενά.
Φωτογραφία. διοργανωτής
Είμαι πολύ απογοητευμένος και δεν σκοπεύουμε να τρέξουμε άλλο στην Τσεχία. Ακόμα και τα αποτελέσματα δεν ταιριάζουν, για να μην αναφέρουμε το μήκος της διαδρομής. Γενικά, Το σκεφτόμασταν από την αρχή 2 μανταλάκια και αφού ανταλλάξαμε σχόλια περίπου 17 χλμ., αποφασίσαμε να τρέξουμε απλά 21 χιλιόμετρα. Δεν άξιζε να καταπονήσεις το σώμα σου και να ρισκάρεις την υγεία σου. Όσο περισσότερο, ότι δεν θα ξεμείνουμε από τρέξιμο στο άμεσο μέλλον και σχεδιάζουμε άλλους δύο μαραθωνίους μέχρι το τέλος της χρονιάς.
21Κ: 01:46:28 μέσα 1:52:17
