Όλα έπρεπε να είναι διαφορετικά… maraton na Όχι [Αύριο]
Είχαμε τον Μάρτιο 2020 Για ευνόητους λόγους έχουν αναβάλει τον Μαραθώνιο στη Λεμεσό για τον Μάρτιο 2021, τότε η 28 listopad 2021. Ως θεραπεία για την ταλαιπωρία, προσφέρθηκε μια ελκυστική τιμή για τον αγώνα της Πάφου. Πονηρός αριθμός σχεδίου “3” ήταν έτσι, ότι τρέχουμε μαραθώνιο στη Λεμεσό στα τέλη Νοεμβρίου και ημιμαραθώνιο στην Πάφο μια εβδομάδα μετά. Η Κύπρος έπρεπε να είναι δική μας.
Φωτογραφία. διοργανωτής
Διδάσκεται από την εμπειρία, σχεδιάζω διαγωνισμούς εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, αλλά με μια πολύ χαλαρή προσέγγιση των προθεσμιών. Τελικά η Πάφος έπρεπε να γίνει στην ώρα της 5 grudnia 2021 και μας προσφέρθηκε ο μαραθώνιος Λάρνακας 20 listopada 2021 ή η συνταγή Λεμεσού τον Μάρτιο 2022. Ένα ταξίδι άνω των δύο εβδομάδων δεν ήταν δυνατό για εμάς. Και έτσι τελειώσαμε τον επαναπρογραμματισμένο μαραθώνιο στη Λεμεσό για τον Μάρτιο 2022 και ο αγώνας στην Πάφο, στην περίπτωσή μου αλλαγή από ημιμαραθώνιο σε μαραθώνιο.
Η Κύπρος μας υποδέχτηκε με ήλιο και πολύ ευχάριστη θερμοκρασία 20 βαθμοί Κελσίου. Τέλειος καιρός για τρέξιμο. Παραλάβαμε τα πακέτα την Παρασκευή, χωρίς πλήθος σε μια ωραία ατμόσφαιρα. Τσάντα, αριθμός, κοντομάνικη μπλούζα, μια μπαντάνα και ένα πολύ χρήσιμο δείγμα του ψυκτικού τζελ.
Η έναρξη του μαραθωνίου ήταν προγραμματισμένη για 7:30 στον βράχο της Αφροδίτης – λεωφορεία αναχώρησαν από τον Φρ. 6:00 από το λιμάνι. Εκεί είχε επίσης προγραμματιστεί η γραμμή τερματισμού και η εκκίνηση των υπόλοιπων αγώνων.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας άρχισε να φυσάει δυνατά, Φτάσαμε εκεί ενώ ήταν ακόμα σκοτάδι και δεν υπήρχε κανένα σημάδι καταστροφής, που επρόκειτο να έρθει. Παραδοσιακά, υπήρχαν τελετουργίες πριν τη διεξαγωγή – ασφάλιση του εργαλείου, rozgrzewka, ουρά για την τουαλέτα.
Κυριολεκτικά ένα λεπτό πριν την απογείωση, άρχισε να βρέχει και μείναμε μαζί μας 38 χιλιόμετρα. Ήταν ακόμα χειρότερα, τρέξαμε προς μια καταιγίδα με αστραπές και καταρρακτώδη βροχή. Τρέξαμε στους τοίχους της βροχής που συνοδεύονταν από ριπές ανέμου και ρυάκια νερού στο δρόμο.
Όχι
– δεν ήταν όμορφο, ηλιόλουστος καιρός;
– δεν υπήρχαν απόψεις, αν και να 6 χλμ τρέξαμε το δρόμο κατά μήκος της θάλασσας;
– δεν υπήρχαν βηματοδότες, αν και υποτίθεται ότι θα έτρεχαν;
– δεν υπήρχε δρόμος κλειστός, σε ορισμένα σημεία τρέχαμε στην άκρη του δρόμου κάτω από την κίνηση των αυτοκινήτων;
– δεν υπήρχε τίποτα να φάει στα σημεία, αν και υποτίθεται ότι ήταν 2x μπανάνες;
– δεν υπήρχαν οπαδοί (Καταλαβαίνω ότι);
– δεν έγινε τελετή απονομής.
Μετά το πρώτο χιλιόμετρο, δεν με ένοιαζε, και ήμουν ολόκληρος βρεγμένος και θυμήθηκα τον μαραθώνιο της Νίκαιας και την καταιγίδα εκεί. Μεταξύ των Πολωνών που τρέχουν – υπήρχε μια ομάδα από εμάς (Ήμουν η μόνη Πολωνέζα) Άκουσα ανησυχίες για την πιθανότητα ματαίωσης του αγώνα. Ευτυχώς, αυτό δεν συνέβη. Έτρεχα, και παρόλο που δεν ήταν ευχάριστο, ήξερα, ότι μπορώ να το κάνω, ήταν μόνο θέμα χρόνου. Οι μύες μου λειτουργούν πολύ καλύτερα όταν είναι ζεστό και ακόμη και ζεστό, δεν φτάνει εδώ, που βράχηκα, ξεψύχησα. Ακριβώς πριν 21 χλμ ήταν μια στροφή και μπορούσα να δω τους προβολείς, ούτως ή άλλως, ήμουν μόνος για μένα (επί του παρόντος) ιλιγγιώδεις καιρούς 1:47:35. Παραδοσιακά μετά 25 χλμ θα έχανα από 30 χλμ να χάνεις όλο και περισσότερα. Έτρεξα αλλά δεν πάλεψα, γιατί ήθελα να είμαι στον τερματισμό, όχι “παίρνω” λεπτά περιττά για κανέναν. Στα προάστια της Πάφου, τελικά τρέξαμε σε κλειστούς δρόμους (Με εκνεύρισαν πολύ και τα αυτοκίνητα που κινούνταν δίπλα μας στην νεροποντή), κύκλο 38 χλμ άρχισε να καθαρίζει και βγήκε ο ήλιος. Η κακή τύχη όμως δεν με άφησε – Το ρολόι έδειχνε χαμηλή μπαταρία και γκρι οθόνη. Do tego “εξατμίστηκε” ταμπλέτες με χιλιόμετρα, τα πιο σημαντικά 40 – 41.
Είχα ένα πονηρό τελευταίο σχέδιο 2 χλμ για να περπατήσω αλλά έφτασα στον τερματισμό, bo biegiem tego nie nazwę. Το αποτέλεσμα πάντως με εξέπληξε – τρεις στο μπροστινό μέρος! Μόλις τρεις εβδομάδες μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας!
Υπήρχε νερό στη γραμμή τερματισμού, μπανάνα θ 03 ml μπύρα χωρίς αλκοόλ. Nie żebym narzekała, αλλά ήμουν λίγο νευριασμένος από την έλλειψη “τροφή”. Παραδοσιακά πήρα 4 τζελ και υπολόγιζα σε προγραμματισμένες μπανάνες στη διαδρομή. Βλέπων, ότι δεν έχει νόημα να υπολογίζω στους διοργανωτές, έφαγα όλα τα τζελ και βοήθησα τον εαυτό μου με ισοτονικά ποτά (Ευτυχώς, αυτό ήταν) όχι μόνο με νερό. Δεν το χρησιμοποιώ συχνά στον μαραθώνιο, δύο τρεις φορές παίρνω ένα κομμάτι μπανάνα, πορτοκάλια ή χουρμάδες. Αρκετά, να λαγού το κεφάλι και να δυναμώσει το σώμα. τώρα, μετά από αυτή την κυπριακή εμπειρία, θα πάρω μαζί μου αρκούδες ζελέ ή δεξτρόζη – βασιστείτε στον εαυτό σας όχι στο όργανο.
Σημεία νερού ήταν εκεί, όπου ήταν προγραμματισμένο και χρησιμοποίησα το νερό παρά τη βροχή, δύο και τρεις γουλιές ήταν αρκετές για να μην αφυδατωθεί.
Ο Maciej έτρεξε έναν ημιμαραθώνιο – έναρξη και τερματισμός στο λιμάνι, το τελευταίο σκέλος της διαδρομής στην Πάφο συνέπεσε με τον Μαραθώνιο. Η έναρξη καθυστέρησε από 15 λεπτά λόγω δυνατής βροχόπτωσης. Δεν έκανε τίποτα πάντως 21 χλμ έτρεξε στη βροχή. Όπως παρατήρησαν οι ίδιοι οι διοργανωτές από τον πρώτο μαραθώνιο στο 1999 δεν υπήρχε τέτοιος καιρός, το τρέξιμο συνοδευόταν πάντα από τον ήλιο, αυτή τη φορά ήταν “βιβλική βροχή”!
Και μια περίληψη, γενικά δεν προτείνω τον μαραθώνιο της Πάφου. Η αρχή της διαδρομής προσφέρει μόνο ωραία θέα, μετά τρέχεις σε μη ενδιαφέρουσες γειτονιές. Ίσως να έχω φρέσκια ανάμνηση από την Αθήνα, είναι μια εντελώς διαφορετική κατηγορία τρεξίματος, ατμόσφαιρα, άνθρωποι, zaplecze. Η κίνηση των αυτοκινήτων στη διαδρομή με εκνεύρισε περισσότερο εδώ. Οι διοργανωτές πρέπει να χειροκροτηθούν, ειδικά άτομα στα σημεία και την εξασφάλιση της διαδρομής, που επέμειναν στη βροχή, μας έδωσαν νερό και μας έδειξαν τη διαδρομή. Θα δοκιμάσουμε τον μαραθώνιο στην Κύπρο και ειλικρινά, ανυπομονώ για αυτήν την επόμενη εμπειρία.
42Κ: 03:59:08 (2 Κ45)
21Κ: 01:48:20