Конечно, успеавме да се извлечеме, Бевме многу вознемирени од недостатокот на патувања во егзотичните агли на светот.
Летавме за Египет до Марса Алам, без ранец, без маратон, но со намера да се нуркаме – каква пандемија ваквите патувања низ земјата. Секако, моравме да ги спакуваме обувките за трчање и успеавме да направиме три тренинзи.
Километражата не е импресивна, но имам факт да се бранам, дека сè уште треба да ја спасам ногата и бев во можност да трчам само во раните утрински часови.
Различни рути: песок, kamienie, асфалт и прекрасни погледи – беше невозможно да се досадувам! Чуварот од нас секојпат бараше број на просторијата, запиша во својата тетратка и ти посака успешна обука. Едноставно е чудно, дека кога се вративме тоа не го означи нашето враќање.
Во околината на Долината на кралевите, каде што отидовме, видовме информации за маратонци насликани на асфалтот на улицата. Можеби еден ден ќе бидеме во искушение од египетскиот маратон, температурите ми одговараат
Беше рекреативно и забавно и ќе бидеме среќни што повторно ќе се вратиме тука.
