Времето не ни разочара во друштво на прекрасни сонцето отидовме да турнеја на куќа, Марципан музеј и други локални атракции.
Уморни но среќни се вративме во кампот, poplażować и сакајќи да плива во езерото Балатон. Maciek постигна впива мојот обид да се спуштаме до вода и намалување на рака заврши, нога и презаситен од носот – nie wiem jak to zrobiłam 😉 I tyle było pływania.
Нашата идила е прекината од страна на доаѓањето на унгарскиот банди, кои безмилосно вреска, нека одат на парчиња пред 20 години (Бон Џови) и balowała освен ако 3 наутро. Решивме да ја напушти кампот и одат понатаму 60 километри по должината на езерото Балатон во потрага по плажи utęsknionych.