Σχεδόν με δάκρυα στα μάτια στρατόπεδο του αντίο. Από την εντύπωση ότι ούτε καν miniaka σουβενίρ φωτογραφία μπροστά από ένα πίνακα πληροφοριών. Είχαμε οδήγησης 450 km σε ένα φίλο ήδη κάμπινγκ κοντά Plauen – Αγόρασα μου.
Maciek οδήγησε το πρώτο επεισόδιο. Ανεφοδιασμός και πολύ γρήγορα μόλις είχαμε να αγοράσει τη βενζίνη. Δεν θα μπορούσα να ρίξει το φταίξιμο άγριο Maciek δίσκο – Πηγαίνει πάντα πολύ πιο γρήγορα από μένα και πιο miniacza πίεσης. Γρήγορη υπολογισμοί έδειξαν καύση σε 13 – 14 λίτρα 100 χιλιόμετρα. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Zatankowaliśmy αυτοκίνητο, δεν υπήρχε Συμβουλίου, αλλά στο πλησιέστερο πάρκινγκ του καυσίμου επειδή ήμασταν ακόμα μειώθηκαν με ανησυχητικό ρυθμό. Maciek undid τη μπαταρία για να επαναφέρετε τον υπολογιστή. Έπρεπε να περιμένουμε για 15 λεπτά σε αυτή τη φορά, εξέτασε, επίσης, κάτω από την κουκούλα. Αποδείχθηκε, ότι cam από το κενό έσπασε και το αυτοκίνητο πήρε “ζωή” αέρας. Ως εκ τούτου, ένα τέτοιο τεράστιο κάψιμο. Δεν είχαμε την ταινία, ζημιά να σφραγίζεται αλλά είχα την ιδέα να πάει για πολλούς οδηγούς φορτηγών που έχουν στο χώρο στάθμευσης θα πρέπει να έχουν τον εν λόγω εξοπλισμό. Ήδη ο πρώτος οδηγός poratował zagadnięty μας προσεκτικά τυλιγμένα σε ταινία και προσγειώθηκε στο έκκεντρο στη θέση του. Το επόμενο χιλιόμετρο χαρακτηρίστηκαν wgapiania το Socket για τα καύσιμα. Ευτυχώς, η διάγνωση και η θεραπεία αποδείχθηκε ότι είναι ακριβείς και όλα είναι πίσω σε κανονικό. Στο δείπνο μας στο κάμπινγκ. Το νερό της λίμνης ήταν πολύ πιο κρύος από Κωνσταντίας και παραιτήθηκε από το λουτρό. Για να κάνετε τη δικαιοσύνη με την παράδοση των μαύρων σύννεφα και άρχισε να βρέχει. Το τέλος του 19 πήγαμε στο κρεβάτι για ύπνο λικνίζοντας τους ήχους της βροχής.